Janneke Warringa
Ubuntu, lieten fan Ferbining
In het Friestalige theaterprogramma Ubuntu zingt Janneke Warringa over verbinding en dialoog; over verdraagzaamheid en respect. Dit vanuit het besef dat we leven in een roerige tijd waarin mensen steeds vaker tegenover elkaar lijken te staan. Ubuntu – een levensmotto binnen de Zuid-Afrikaanse cultuur en uitgedragen door mensen als Nelson Mandela en Desmond Tutu – betekent vrij vertaald: ‘ik ben, omdat wij zijn’. Met andere woorden: we hebben elkáár nodig in ons bestaan. Wederzijds begrip en onbaatzuchtigheid kunnen daar een bijdrage aan leveren.
Net als haar vorige theaterprogramma Ferlet staat Ubuntu voor een bijzondere voorstelling, waar muziek en dit boeiende thema samenkomen. Met bekend en minder bekend repertoire, van o.a. Jenny Arean, Stef Bos en Liesbeth List, speciaal vertaald in het Fries.
Janneke werkt in dit nieuwe programma weer samen met pianist Peter van der Zwaag, begeleider van artiesten als Willeke Alberti, Jenny Arean, Robert Long en Liesbeth List. Verder wordt ze muzikaal ondersteund door zangeres Elske Fekkes en celliste Andrea Meijer.
Media
“Wat een binnenkomer, wat een tekst. Het pakte mij meteen, mede door de geweldige zang van Janneke en tweede zangeres Elske Fekkes, het pianospel van Peter van der Zwaag en Andrea Meijer op de cello. Een perfecte combinatie en een streling voor mijn oren. We zijn een deel van alles en alles is een deel van ons. Een mooie mantra om je regelmatig te realiseren dat we niet alleen op aarde zijn en dat het nodig is om tradities en gebruiken die we onszelf hebben toegeëigend te herijken.“
Lees de volledige recensie hier
Omrop Fryslân – Interview met Janneke Warringa, 7 april 2024
Volgens Warringa zit het hem in de kleine dingen, waarmee je het verschil kunt maken. Zoals het elkaar groeten op straat of mensen bij de supermarkt even helpen om de boodschappen in de auto te zetten. Van jongs af aan kreeg ze het al mee van haar vader en moeder. “Niet te veel aan jezelf denken, maar vooral aan anderen. Daar staan mijn beide ouders nog altijd voor. Natuurlijk heb ik ook momenten dat ik alleen aan mezelf denk, dat heeft iedereen, maar over het algemeen ben ik ook wel veel bezig met de gevoelens van een ander.”